Ίσως ένα πρωί να ξυπνήσεις και να με πάρεις τηλέφωνο να μου πεις ότι με θες. Να αφήσεις κατά μέρος κάθε σου εγωιστική αντίδραση, κάθε σου ανασφάλεια και κάθε σου φόβο και να γυρίσεις να μου το πεις στα ίσια, κατάματα. Χωρίς αναστολές, χωρίς να φοβάσαι για το αν θα σε κρίνω. Ίσως να έρθεις με ένα λουλούδι και να μου πεις μέσα σε δάκρυα χαράς ή με ένα απλό, ήρεμο χαμόγελο ένα σκέτο "ήρθα". Δεν θα σε παρεξηγήσω, δεν θα απαιτήσω τίποτα περισσότερο. Θα μου αρκεί αυτό. Το ότι ήρθες έτσι όπως ήρθες. Δε θα με νοιάζει τίποτα περισσότερο, δεν θα ψάχνω κάτω από σκεπάσματα ούτε πίσω από τις λέξεις. Θα πάψω να αγκαλιάζω το μαξιλάρι και θα σταματήσω να κρύβομαι από το φως.
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012
Λίθος
Να συλληφθείς | να γεννηθείς | να μεγαλώσεις | να μοιάσεις | να μάθεις να φέρεσαι | να ζήσεις να χτίσεις | ένα σπίτι να έχεις | να μένεις μόνος τα βράδια | στους τοίχους που μοιάζουν | μ’ αυτά τα όρια που βάζεις | για να έχεις | να έχεις | να έχεις.
Να βγεις | να δεις κάποιον | να θες να του πεις | να μη βγει έξω και φυγει | κι αυτός απ’ τη Γη.
Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012
Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012
Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012
Λαχταρώ
Εγώ θέλω να κοιμάμαι πλάι σου.
Και να σου κάνω τα ψώνια σου, και να σου κουβαλάω τις σακούλες σου,
Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου,
Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό,
Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου,
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο,
Και να σου λέω πόσο πολύ μου αρέσει να είμαι μαζί σου,
Και να θέλω να παίζουμε κρυφτό,
Και να σου δίνω τα ρούχα μου, και να σου λέω πόσο μ’ αρέσουν τα παπούτσια σου,
Και να κάθομαι στις σκάλες ώσπου να κάνεις μπάνιο,
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)